Bokmålsordboka
sprøsteke, sprøsteike
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å sprøsteike | sprøsteiker | sprøsteikte | har sprøsteikt | sprøsteik! |
å sprøsteke | sprøsteker | sprøstekte | har sprøstekt | sprøstek! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
sprøsteikt + іменник | sprøsteikt + іменник | den/det sprøsteikte + іменник | sprøsteikte + іменник | sprøsteikende |
sprøstekt + іменник | sprøstekt + іменник | den/det sprøstekte + іменник | sprøstekte + іменник | sprøstekende |
Значення та вживання
steke noe så det blir sprøtt
Приклад
- sprøstekt løk