Bokmålsordboka
spenstig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| spenstig | spenstig | spenstige | spenstige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| spenstigere | spenstigst | spenstigste |
Походження
fra svenskЗначення та вживання
- sterk, smidig, spretten
Приклад
- spenstig som en ungdom
- frisk, vital
Приклад
- åndelig er han like spenstig
- frisk og underholdende;god
Приклад
- spenstig fortellerkunst;
- debatten ble etter hvert ganske spenstig