Bokmålsordboka
slurpe
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å slurpe | slurper | slurpa | har slurpa | slurp! |
| slurpet | har slurpet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| slurpa + іменник | slurpa + іменник | den/det slurpa + іменник | slurpa + іменник | slurpende |
| slurpet + іменник | slurpet + іменник | den/det slurpede + іменник | slurpede + іменник | |
| den/det slurpete + іменник | slurpete + іменник | |||
Значення та вживання
- suge i seg med hørbar lyd
Приклад
- slurpe i seg varm kaffe;
- han slurper tynn suppe
- lage en surklende lyd
Приклад
- det slurper i bensintanken