Bokmålsordboka
skyldt, skyld 2
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
skyld | skyldt | skylde | skylde |
skyldt | skyldt | skyldt | |
skyldte | skyldte |
Походження
norrønt skyldr, opprinnelig ‘som en skylder å forsørge’Значення та вживання
Приклад
- de var nær skyldt