Bokmålsordboka
benke 2, beinke
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å beinke | beinker | beinka | har beinka | beink! |
beinket | har beinket | |||
å benke | benker | benka | har benka | benk! |
benket | har benket | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
beinka + іменник | beinka + іменник | den/det beinka + іменник | beinka + іменник | beinkende |
beinket + іменник | beinket + іменник | den/det beinkede + іменник | beinkede + іменник | |
den/det beinkete + іменник | beinkete + іменник | |||
benka + іменник | benka + іменник | den/det benka + іменник | benka + іменник | benkende |
benket + іменник | benket + іменник | den/det benkede + іменник | benkede + іменник | |
den/det benkete + іменник | benkete + іменник |
Походження
jamfør norrønt beinaЗначення та вживання
- gjøre bein, rette (noe som er kroket, skjevt)
Приклад
- benke spiker
- i overført betydning: gjøre bedre;
Приклад
- benke på meningene sine