Bokmålsordboka
benediksjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en benediksjon | benediksjonen | benediksjoner | benediksjonene |
Вимова
benediksjoˊnПоходження
av latin benedicere ‘velsigne’Значення та вживання
om romersk-katolske forhold: høytidelig (bønn om) velsignelse