Bokmålsordboka
sengekamerat, sengkamerat
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en sengekamerat | sengekameraten | sengekamerater | sengekameratene |
| en sengkamerat | sengkameraten | sengkamerater | sengkameratene |
Значення та вживання
- person som en deler seng med
- i overført betydning: noen en har et nært forhold til
Приклад
- partiet må finne nye sengekamerater