Bokmålsordboka
selvskreven, sjølskreven
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| selvskreven | selvskrevent | selvskrevne | selvskrevne |
| sjølskreven | sjølskrevent | sjølskrevne | sjølskrevne |
Значення та вживання
- som en har skrevet selv
Приклад
- de framførte en selvskreven sang
- som er ubestridelig kvalifisert eller berettiget til noe
Приклад
- han bør være selvskreven til stillingen
Приклад
- hun var det selvskrevne midtpunkt