Bokmålsordboka
selvmål, sjølmål
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et selvmål | selvmålet | selvmål | selvmålaselvmålene |
| et sjølmål | sjølmålet | sjølmål | sjølmålasjølmålene |
Значення та вживання
- mål (1, 10) som et lag ufrivillig skaffer motparten ved å sende ballen i eget mål
Приклад
- backen laget selvmål
- i overført betydning: handling som ødelegger for en selv
Приклад
- saken er et politisk selvmål for partiet