Bokmålsordboka
selvbestemt, sjølbestemt
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
selvbestemt | selvbestemt | selvbestemte | selvbestemte |
sjølbestemt | sjølbestemt | sjølbestemte | sjølbestemte |
Значення та вживання
som en selv avgjør;
Приклад
- selvbestemt abort