Bokmålsordboka
beinmel, beinmjøl, benmel, benmjøl
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et beinmel | beinmelet | beinmel | beinmelabeinmelene |
et beinmjøl | beinmjølet | beinmjøl | beinmjølabeinmjølene |
et benmel | benmelet | benmel | benmelabenmelene |
et benmjøl | benmjølet | benmjøl | benmjølabenmjølene |
Значення та вживання
mel (2, 2) av knuste bein (1, 1), særlig brukt til gjødsel og dyrefôr