Bokmålsordboka
rugg
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en rugg | ruggen | rugger | ruggene |
Походження
trolig beslektet med rugge og dialektformen ruge ‘haug, klump’Значення та вживання
stort, kraftig menneske eller dyr
Приклад
- en svær rugg av en okse