Bokmålsordboka
romanisere
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å romanisere | romaniserer | romaniserte | har romanisert | romaniser! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
romanisert + іменник | romanisert + іменник | den/det romaniserte + іменник | romaniserte + іменник | romaniserende |
Походження
fra fransk; av latin romanus ‘romersk’Значення та вживання
- gjøre romansk
- gjengi med latinsk alfabet (i stedet for et annet alfabet)
Приклад
- romanisere bibler