Bokmålsordboka
rengjøre, reingjøre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å reingjøre | reingjør | reingjorde | har reingjort | reingjør! |
| å rengjøre | rengjør | rengjorde | har rengjort | rengjør! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| reingjort + іменник | reingjort + іменник | den/det reingjorte + іменник | reingjorte + іменник | reingjørende |
| rengjort + іменник | rengjort + іменник | den/det rengjorte + іменник | rengjorte + іменник | rengjørende |
Значення та вживання
gjøre ren(t);
vaske
Приклад
- rengjøre et hus