Bokmålsordboka
rektifisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å rektifisere | rektifiserer | rektifiserte | har rektifisert | rektifiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| rektifisert + іменник | rektifisert + іменник | den/det rektifiserte + іменник | rektifiserte + іменник | rektifiserende |
Походження
fra latin ‘gjøre rett’Значення та вживання
- beregne lengden av en kurve
- rense eller konsentrere væske, særlig ved å destillere den på nytt
- brukt som adjektiv:
- rektifisert sprit