Bokmålsordboka
rause
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å rause | rauser | rausa | har rausa | raus! |
| rauset | har rauset | |||
| rauste | har raust |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| rausa + іменник | rausa + іменник | den/det rausa + іменник | rausa + іменник | rausende |
| rauset + іменник | rauset + іменник | den/det rausede + іменник | rausede + іменник | |
| den/det rausete + іменник | rausete + іменник | |||
| raust + іменник | raust + іменник | den/det rauste + іменник | rauste + іменник | |
Походження
beslektet med ruse (3Значення та вживання
Приклад
- det rauser ut stein i veien;
- skåringene rauset inn i mål