Bokmålsordboka
rastløs, rastlaus
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| rastlaus | rastlaust | rastlause | rastlause |
| rastløs | rastløst | rastløse | rastløse |
Походження
av rast (3Значення та вживання
hvileløs, urolig
Приклад
- føle seg rastløs;
- en rastløs mann
- brukt som adverb:
- vandre rastløst omkring