Bokmålsordboka
bastion
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en bastion | bastionen | bastioner | bastionene |
Вимова
bastioˊnПоходження
gjennom fransk; fra italiensk bastione, av bastia ‘festning(sverk)'Значення та вживання
- framspringende del av hovedvoll på eldre festning
- i overført betydning: sted der en finner støtte og tilslutning
Приклад
- partiet har sine bastioner i de større byene