Bokmålsordboka
prøveskyte
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å prøveskyte | prøveskyter | prøveskjøtprøveskøyt | har prøveskutt | prøveskyt! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| prøveskutt + іменник | prøveskutt + іменник | den/det prøveskutte + іменник | prøveskutte + іменник | prøveskytende |
Значення та вживання
- skyte for å teste våpen eller ammunisjon
Приклад
- politiet prøveskjøt våpenet hans
- i skytekonkurranse: skyte prøveskudd (2)