Bokmålsordboka
prognosere, prognostisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å prognosere | prognoserer | prognoserte | har prognosert | prognoser! |
| å prognostisere | prognostiserer | prognostiserte | har prognostisert | prognostiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| prognosert + іменник | prognosert + іменник | den/det prognoserte + іменник | prognoserte + іменник | prognoserende |
| prognostisert + іменник | prognostisert + іменник | den/det prognostiserte + іменник | prognostiserte + іменник | prognostiserende |
Значення та вживання
stille en prognose;
spå, forutsi