Bokmålsordboka
prinsippløs, prinsipplaus
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
prinsipplaus | prinsipplaust | prinsipplause | prinsipplause |
prinsippløs | prinsippløst | prinsippløse | prinsippløse |
Значення та вживання
uten prinsipper
Приклад
- en feig og prinsippløs holdning;
- prinsippløse folk