Bokmålsordboka
prestevie
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å prestevie | prestevier | prestevia | har prestevia | prestevi! |
| prestevidde | har prestevidd | |||
| presteviet | har presteviet | |||
| prestevigde | har prestevigd |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| prestevia + іменник | prestevia + іменник | den/det prestevia + іменник | prestevia + іменник | presteviende |
| prestevidd + іменник | prestevidd + іменник | den/det prestevidde + іменник | prestevidde + іменник | |
| presteviet + іменник | presteviet + іменник | den/det presteviede + іменник | presteviede + іменник | |
| den/det presteviete + іменник | presteviete + іменник | |||
| prestevigd + іменник | prestevigd + іменник | den/det prestevigde + іменник | prestevigde + іменник | |
Значення та вживання
vie (1) til prest;
jamfør ordinere (1)