Bokmålsordboka
plenum
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et plenum | plenumet | plenumplenumer | plenumaplenumene |
Походження
fra latin ‘full’Значення та вживання
- fulltallig forsamling
Приклад
- drøfte saken i plenum
Приклад
- saken skal behandles i Stortingets plenum