Bokmålsordboka
pinn
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en pinn | pinnen | pinner | pinnene |
Походження
samme opprinnelse som pinne (1Значення та вживання
- som etterledd i ord som
- pekepinn
- brukt som etterledd i sammensetninger: skrøpelig eller smålig person
- i ord som
- frossenpinn
- tørrpinn
Фіксовані вирази
- bli en pinn i noens likkistebidra til noens død
- skyte en hvit pinn etteroppgi som tapt;
gi opp håpet om