Bokmålsordboka
piffe
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å piffe | piffer | piffa | har piffa | piff! |
| piffet | har piffet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| piffa + іменник | piffa + іменник | den/det piffa + іменник | piffa + іменник | piffende |
| piffet + іменник | piffet + іменник | den/det piffede + іменник | piffede + іменник | |
| den/det piffete + іменник | piffete + іменник | |||
Фіксовані вирази
- piffe opp
- sette smak på;
sette spiss på- han piffet opp retten med litt hvitløk
- sette mot i;
sette fart i;
få futt i- de prøvde å piffe opp forholdet