Bokmålsordboka
perfeksjonere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å perfeksjonere | perfeksjonerer | perfeksjonerte | har perfeksjonert | perfeksjoner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| perfeksjonert + іменник | perfeksjonert + іменник | den/det perfeksjonerte + іменник | perfeksjonerte + іменник | perfeksjonerende |
Значення та вживання
gjøre fullkommen;
utvikle seg mot det perfekte
Приклад
- skiløpere som perfeksjonerer teknikken;
- perfeksjonere seg i et fag