Bokmålsordboka
ovasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en ovasjon | ovasjonen | ovasjoner | ovasjonene |
Походження
gjennom tysk eller fransk; fra latin , av ovare ‘juble’Значення та вживання
jublende hyllest
Приклад
- pianisten ble hilst med ovasjoner