Bokmålsordboka
ørken
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en ørken | ørkenen | ørkener | ørkenene |
Походження
av øde (2Значення та вживання
- større område med lite nedbør og svært avgrenset vegetasjon og dyreliv
Приклад
- den libyske ørkenen er preget av sanddyner og sletter;
- polare områder kalles kalde ørkener
- som etterledd i ord som
- isørken
- sandørken
- steinørken
- i overført betydning: uttørket område
Приклад
- munnen var en ørken
- i overført betydning: tom, innholdsløs del av tilværelsen
Приклад
- en åndelig ørken