Bokmålsordboka
opphør
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et opphør | opphøret | opphør | opphøraopphørene |
Походження
fra tysk; av opphøreЗначення та вживання
- det at en tilstand holder opp;
Приклад
- på grunn av forretningens opphør skal hele varebeholdningen selges ut