Bokmålsordboka
oppfostre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å oppfostre | oppfostrer | oppfostra | har oppfostra | oppfostr!oppfostre! |
| oppfostret | har oppfostret | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| oppfostra + іменник | oppfostra + іменник | den/det oppfostra + іменник | oppfostra + іменник | oppfostrende |
| oppfostret + іменник | oppfostret + іменник | den/det oppfostrede + іменник | oppfostrede + іменник | |
| den/det oppfostrete + іменник | oppfostrete + іменник | |||
Значення та вживання
Приклад
- barnet ble oppfostret av besteforeldrene;
- de var oppfostret på fortellinger om heltedåder