Bokmålsordboka
nærvær
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et nærvær | nærværet | nærvær | nærværanærværene |
Походження
jamfør være (1Значення та вживання
det å være til stede;
det å overvære
Приклад
- åpningen fant sted i nærvær av kongen;
- skrive under i vitners nærvær