Bokmålsordboka
nuntius
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en nuntius | nuntien | nuntier | nuntiene |
| nuntiusen | |||
| nuntiuser | nuntiusene | ||
Вимова
nunˊsius eller nunˊtsiusПоходження
fra latin ‘budbringer’Значення та вживання
sendemann fra pavestolen;
jamfør ambassadør (1)