Bokmålsordboka
målløs 1, mållaus 1
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| mållaus | mållaust | mållause | mållause |
| målløs | målløst | målløse | målløse |
Значення та вживання
- som er uten mål (1, 12)
Приклад
- hun vandret målløst rundt hele natta
- i ballspill: uten mål (1, 10)
Приклад
- en målløs kamp