Bokmålsordboka
avvikle
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å avvikle | avvikler | avvikla | har avvikla | avvikl!avvikle! |
| avviklet | har avviklet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| avvikla + іменник | avvikla + іменник | den/det avvikla + іменник | avvikla + іменник | avviklende |
| avviklet + іменник | avviklet + іменник | den/det avviklede + іменник | avviklede + іменник | |
| den/det avviklete + іменник | avviklete + іменник | |||
Походження
opprinnelig ‘vikle av’Значення та вживання
- få slutt på (smått om senn)
Приклад
- avvikle en bedrift;
- tilskuddsordningen blir snart avviklet
Приклад
- møtet ble greit avviklet;
- det vil ta flere timer å avvikle rennet