Bokmålsordboka
munter
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| munter | muntert | muntre | muntre |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| muntrere | muntrest | muntreste |
Походження
fra tyskЗначення та вживання
- i godt humør;lystig, livlig, spøkefull
Приклад
- en munter fyr;
- være i muntert lag
- brukt som adverb:
- de forteller muntert om hva de har opplevd
- som muntrer opp
Приклад
- muntre farger;
- muntre historier;
- en munter melodi