Bokmålsordboka
avstumpet, avstumpa
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| avstumpa | avstumpa | avstumpa | avstumpa |
| avstumpet | avstumpet | avstumpede | avstumpede |
| avstumpete | avstumpete | ||
Походження
‘som er gjort butt, stump’Значення та вживання
Приклад
- ha et avstumpet følelsesliv;
- ha avstumpet samvittighet;
- hun er blitt helt avstumpet