Bokmålsordboka
minimal
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| minimal | minimalt | minimale | minimale |
Походження
av latin minimus, superlativ av minor ‘mindre’Значення та вживання
Приклад
- vise minimal interesse;
- båten holdt minimal fart gjennom sundet;
- sjansene for å vinne er minimale