Bokmålsordboka
meningsfylt, meiningsfylt
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| meiningsfylt | meiningsfylt | meiningsfylte | meiningsfylte |
| meningsfylt | meningsfylt | meningsfylte | meningsfylte |
Значення та вживання
som har mening;
med verdifullt innhold;
interessant
Приклад
- et meningsfylt liv;
- en meningsfylt tilværelse;
- meningsfylte aktiviteter