Bokmålsordboka
avmarsjere
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å avmarsjere | avmarsjerer | avmarsjerte | har avmarsjert | avmarsjer! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
avmarsjert + іменник | avmarsjert + іменник | den/det avmarsjerte + іменник | avmarsjerte + іменник | avmarsjerende |
Значення та вживання
marsjere av sted
Приклад
- soldatene avmarsjerte klokka 8.00;
- barnetoget avmarsjerer fra skoleplassen