Bokmålsordboka
avløsing, avløsning, avløysing
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en avløsing | avløsingen | avløsinger | avløsingene |
| en avløsning | avløsningen | avløsninger | avløsningene | |
| en avløysing | avløysingen | avløysinger | avløysingene | |
| жіночий | ei/en avløsing | avløsinga | avløsinger | avløsingene |
| ei/en avløsning | avløsninga | avløsninger | avløsningene | |
| ei/en avløysing | avløysinga | avløysinger | avløysingene | |
Значення та вживання
- det å løse (1) av eller bli avløst
Приклад
- mannskapet fikk avløsing;
- avløsingen kom ikke