Bokmålsordboka
lokativ
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en lokativ | lokativen | lokativer | lokativene |
Походження
fra latin , av locus ‘sted’Значення та вживання
i grammatikk: kasus (1 som betegner stedet der noe er eller går for seg