Bokmålsordboka
kvikne
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å kvikne | kvikner | kvikna | har kvikna | kvikn!kvikne! |
| kviknet | har kviknet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| kvikna + іменник | kvikna + іменник | den/det kvikna + іменник | kvikna + іменник | kviknende |
| kviknet + іменник | kviknet + іменник | den/det kviknede + іменник | kviknede + іменник | |
| den/det kviknete + іменник | kviknete + іменник | |||
Походження
norrønt kvikna; av kvikkЗначення та вживання
komme til krefter
Приклад
- han kviknet og løp forbi de andre
Фіксовані вирази
- kvikne til
- bli friskere
- kvikne til igjen etter sykdommen
- bli i bedre humør;
livne til- kvikne til av musikken