Bokmålsordboka
aura
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en aura | auraen | auraer | auraene |
Походження
av latin aura ‘pust, luftdrag’Значення та вживання
- utstråling eller stemning som karakteriserer en person, en gjenstand eller et sted
Приклад
- en aura av makt;
- ha en aura av mystikk omkring seg;
- et rom med en aura av noe betydningsfullt
- i parapsykologi eller lignende: felt av (åndelig) energi som omgir mennesker, dyr og planter, og som enkelte personer kan merke eller se
Приклад
- analysere auraen;
- auraen måles i farger
- i medisin: forvarsel i form av sanseinntrykk, særlig før migrene- eller epilepsianfall