Bokmålsordboka
kringgå
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å kringgå | kringgår | kringgikk | har kringgått | kringgå! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | flertall | |
kringgått + substantiv | kringgått + substantiv | den/det kringgåtte + substantiv | kringgåtte + substantiv | kringgående |
Betydning og bruk
ringe inn, gå rundt