Bokmålsordboka
konkresjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en konkresjon | konkresjonen | konkresjoner | konkresjonene |
Значення та вживання
- det å være eller gjøre konkret (3, 1);konkretisering
- i geologi: klump av mineral eller bergart som er utskilt kjemisk i et sediment