Bokmålsordboka
attaché, attache
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en attache | attacheen | attacheer | attacheene |
en attaché | |||
attachéen | attachéer | attachéene |
Вимова
atasjeˊПоходження
fra fransk , perfektum partisipp av attacher; se attachereЗначення та вживання
person som er knyttet til en legasjon eller ambassade, ofte for å ta seg av et særområde
- som etterledd i ord som
- handelsattaché
- militærattaché
- presseattaché