Bokmålsordboka
koloratur
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en koloratur | koloraturen | koloraturer | koloraturene |
Походження
fra italiensk ‘farging’Значення та вживання
utsmykning av en melodi (særlig en arie i opera) med triller og raske skifter