Bokmålsordboka
klare 2
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å klare | klarer | klara | har klara | klar! |
| klaret | har klaret | |||
| klarte | har klart |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| klara + іменник | klara + іменник | den/det klara + іменник | klara + іменник | klarende |
| klaret + іменник | klaret + іменник | den/det klarede + іменник | klarede + іменник | |
| den/det klarete + іменник | klarete + іменник | |||
| klart + іменник | klart + іменник | den/det klarte + іменник | klarte + іменник | |
Походження
av klar (1Значення та вживання
- gjøre klar eller fri for grums;
Приклад
- klare kaffen;
- klare stemmen
- gjøre sak eller sammenheng klar, tydelig
Приклад
- klare opp et problem;
- klare tankene