Bokmålsordboka
assortere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å assortere | assorterer | assorterte | har assortert | assorter! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| assortert + іменник | assortert + іменник | den/det assorterte + іменник | assorterte + іменник | assorterende |
Вимова
asorteˊreПоходження
av fransk assortir, av à og sorte ‘sort’Значення та вживання
forsyne med varer i høvelig utvalg, særlig i perfektum partisipp
Приклад
- en assortert landhandel;
- assorterte varer