Bokmålsordboka
kjemme 2
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å kjemme | kjemmer | kjemma | har kjemma | kjem! |
| kjemmet | har kjemmet | |||
| kjemte | har kjemt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| kjemma + іменник | kjemma + іменник | den/det kjemma + іменник | kjemma + іменник | kjemmende |
| kjemmet + іменник | kjemmet + іменник | den/det kjemmede + іменник | kjemmede + іменник | |
| den/det kjemmete + іменник | kjemmete + іменник | |||
| kjemt + іменник | kjemt + іменник | den/det kjemte + іменник | kjemte + іменник | |
Походження
norrønt kemba, av kambr ‘kam’Значення та вживання
- gre (hår) med kam
Приклад
- kjemme håret;
- kjemme seg
- rense, rake eller ordne med karde, rive eller lignende redskap
Приклад
- kjemme ull;
- kjemme høy